Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η πρώτη εκδήλωση της δράσης Η ζωή μου στο θέατρο με φιλοξενούμενη την ηθοποιό Όλια Λαζαρίδου


ΟΛΙΑ ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ
Γράφει ο Ιωσήφ Βιβιλάκης

Την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου, ενώπιον μεγάλου αριθμού φοιτητών, αποφοίτων και διδασκόντων του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ολοκληρώθηκε με επιτυχία η πρώτη εκδήλωση της δράσης Η ζωή μου στο θέατρο με φιλοξενούμενη την ηθοποιό Όλια Λαζαρίδου.



Η εκδήλωση άνοιξε με φοιτητές επί σκηνής να διαβάζουν ποιήματα της Όλιας Λαζαρίδου από την πρόσφατη έκδοση Η προσευχή του ελάχιστου (εκδ. Υποκείμενο, 2015).

Η Όλια Λαζαρίδου με εξομοληγητικό τόνο και χιούμορ αφηγήθηκε προσωπικές διαδρομές, ξεκινώντας από τις σπουδές της στο Θέατρο Τέχνης, την παραμονή της στο Παρίσι, στη σχολή του Βιτέζ, για να φθάσει στη συνεργασία της με γνωστούς θιάσους και θεατρικές ομάδες, με τη θεραπευτική κοινότητα 18 άνω και την Κατερίνα Μάτσα, και στο πιο πρόσφατο έργο της Μια μέρα στο θέατρο που παρουσίασε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Η Λαζαρίδου μίλησε για τον κόσμο της, τη στάση που έχει προς τα δραματικά κείμενα, τη δίψα της για την ποίηση και την τέχνη, την πορεία από το νου στην καρδιά, τη φαντασμαγορία της καθημερινότητας, αλλά και τη συμμετοχή της σε κινηματογραφικές ταινίες της δίνοντας έμφαση στη Νοσταλγό της Αλεξανδράκη, τη συνεργασία της με τον Χρήστο Βακαλόπουλο, ενώ αιφνιδίασε μιλώντας για άγνωστες πνευματικές μορφές της πόλης, όπως η γερόντισσα Γαβριηλία. Στη συνάντηση ενεργό ρόλο έπαιξε το κοινό, με ερωτήσεις και παρεμβάσεις. Στο τέλος της βραδιάς η Λαζαρίδου διάβασε από το Προσφυγικό μπλουζ του Ώντεν (μτφρ. Ερ. Σοφράς), ενώ κάλεσε τον Μιχάλη Νικόπουλο των Χαΐνιδων, ο οποίος τραγούδησε τον «Γυάλινο κόσμο» του Καζαντζίδη (στίχοι Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, μουσική: Απόστολου Καλδάρα).



Ανάμεσα στους θεατές ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Στάθης Λιβαθινός και ο Γιώργος Βέλτσος, ο οποίος έκανε παρέμβαση, μιλώντας για τον θεατή. Η δράση οργανώθηκε από το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Τμήματος σε συνεργασία με την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.

Η επόμενη εκδήλωση της δράσης Μια μέρα στο θέατρο έχει προγραμματιστεί για την Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016.

https://theatreuoa.wordpress.com/2015/12/17/%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BA-%CE%B2%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CF%89%CE%BD/

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Πές μας, Όλια...στο πλαίσιο της δράσης «Η ζωή μου στο θέατρο» του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνεργασία με την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου στο πλαίσιο του θεσμού Open Stage (Ανοιχτή Σκηνή).



Η Όλια Λαζαρίδου συνομιλεί με το κοινό στο πλαίσιο της δράσης «Η ζωή μου στο θέατρο» του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνεργασία με την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου στο πλαίσιο του θεσμού Open Stage (Ανοιχτή Σκηνή).

Η Πειραματική Σκηνή -1 του Εθνικού Θεάτρου στεγάζεται στην ανακαινισμένη Σκηνή Κατίνα Παξινού, (κτήριο Θεάτρου Ρεξ) Πανεπιστημίου 48, Αθήνα.

Προσωπικότητες από τον χώρο του θεάτρου συναντώνται στο σανίδι της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου για δύο ώρες, μία φορά τον μήνα. Επιφανείς και αφανείς, ήρωες της σκηνής που χάραξαν τη δική τους μοναδική πορεία στο θεατρικό τοπίο και σημαδεύτηκαν από τη σκηνική πράξη μοιράζονται ιστορίες και προσωπικές διαδρομές με το κοινό της πόλης.

Μέλη ομάδας: Μαρίζα Αττία, Μάνος Δαμασκηνός, Μενέλαος Καραντζάς, Σοφία Κομηνέα, Χρύσα Λαγού, Αναστασία Μηνδρινού, Λίνα Σταυροπούλου, Ελένη Τζαβολάκη

Επιμέλεια: Ιωσήφ Βιβιλάκης


«Πρέπει επειγόντως να φυσήξει ο Θεός.
Να φυσήξει...»
ΟΛΙΑ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ, Η προσευχή του ελάχιστου. Εκδόσεις Υποκείμενο (2015)
Η Όλια Λαζαρίδου διαβάζει δυο (αποσπάσματα από την πρώτη και την όγδοη) από τις δέκα «Ελεγείες του Ντουίνο» του Rainer Maria Rilke σε μετάφραση του Βίκου Ναχμία.




H Όλια Λαζαρίδου διαβάζει «Το όνειρο της Μαρίας» σε μουσική Νίκου Ξυδάκη

Mου φαίνεται πως πάω και ταξιδεύω
Στην ερμιά του πελάγου εις τ’ όνειρό μου·
Mε το κύμα, με τς ανέμους παλεύω
Mοναχή, και δεν είσαι εις το πλευρό μου·
Δε βλέπω με το μάτι όσο γυρεύω
Πάρεξ τον ουρανό στον κίνδυνό μου·
Tονέ τηράω, βόηθα, του λέω, δεν έχω
Πανί, τιμόνι, και το πέλαο τρέχω.


Ουίλιαμ Σαίξπηρ "ΣΟΝΕΤΟ 97"
μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
μουσική: Νίκος Ξυδάκης
φωνή: Όλια Λαζαρίδου


Η Όλια Λαζαρίδου απαγγέλει μοναδικά Μίλτο Σαχτούρη.

Τα χρήματα
Λέει η τσιγγάνα:
-Διαβάζω χρήματα
μέσα στον ύπνο σου
έχεις μια ζωή πυκνή
γεμάτη χιόνι
όμως δεν ξέρω
πότε θα
γλιστρήσεις πέρα


λέει ο βοσκός:
-Όταν δεν αγαπάς τ’άστρα
τ’ αρνιά μου θα σε μισήσουν
κι απ’ το φεγγάρι
σου χαρίζω το μισό
που βγάζει φλόγες
απ’ τη μεριά της λύσσας

λέει ο θάνατος:
-Δικά μου τα χρήματα
δικό μου και το φεγγάρι
δικά μου το χιόνι και τ’ αρνιά
κι οι κόκκινες φλόγες
και
η τσιγγάνα
και
ο βοσκός

Η Όλια Λαζαρίδου στην παράσταση "Τα λόγια της Κασσάνδρας" σε σκηνοθεσία Β. Ναχμία 2010.

H Όλια Λαζαρίδου διαβάζει Κατερίνα Γώγου.

Η Όλια Λαζαρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη της Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.

Στο Θέατρο Τέχνης έπαιξε σε τραγωδίες και στον Υπηρέτη Δύο Αφεντάδων του Γκολντόνι σε σκηνοθεσία Γ. Λαζάνη.

 Έχει συνεργαστεί με την Έλλη Λαμπέτη στο θεατρικό έργο του Εντουάρντο Ντε Φιλίππο, Φιλουμένα Μαρτουράνο σε σκηνοθεσία Μ. Μπολονίνι.

Με τον θίασο της Τζένης Καρέζη-Κώστα Καζάκου συνεργάζεται στο έργο Ποιός φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ του Έντουαρντ Άλμπυ σε σκηνοθεσία του Ζυλ Ντασσέν με τον οποίο συναντιέται ξανά στο Εθνικό Θέατρο στο έργο του Μπέρναρντ Σω, Το σπίτι του Σπαραγμού. 

Το 1986 πηγαίνει στη Γαλλία όπου παρακολουθεί μαθήματα στη σχολή του Αντουάν Βιτέζ.

Η Όλια Λαζαρίδου στην παράσταση "Δεσποινίς Μαργαρίτα" σε σκηνοθεσία Α. Μπρούσκου 2009.



 Έχει συνεργαστεί με τη Μάγια Λυμπεροπούλου στους Μικροαστούς του Γκόρκι. 
Με τον Βίκτωρα Αρδίτη στο Γυάλινο κόσμο του Τένεσι Ουίλλιαμς.
Με τον Βασίλη Παπαβασιλείου στην Κλυταιμνήστρα του Α. Στάικου και στο Καινούργιο σπίτι του Γκολντόνι.
 Με τον Λευτέρη Βογιατζή στο Θείο Βάνια του Α. Τσέχωφ και στο έργο Ρίττερ, Ντένε, Φος του Τ. Μπέρνχαρντ. 
Με τον Γιάννη Χουβαρδά στη Φαίδρα του Ρακίνα και στη Δωδέκατη νύχτα του Σαίξπηρ. Με τον Θόδωρο Τερζόπουλο στο Κουαρτέττο του Χάινερ Μύλλερ. 
Με τον Βασίλη Μαυρομάτη στον Κλήρο του μεσημεριού του Πωλ Κλωντέλ.


 Με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου στα Παραμύθια των αδελφών Γκριμ.



Η Όλια Λαζαρίδου στην παράσταση "Ορέστεια" σε σκηνοθεσία Γ. Κόκκου 2001.
 Με τον Γιάννη Κόκκο στην παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου Ορέστεια,την πρώτη της παράσταση στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Στην Ευάδνη, μία παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη.
Παράσταση "Φθινοπωρινή Σονάτα" σε σκηνοθεσία Β. Μαυροματη 2006.
Μ. Λυμπεροπούλου-Όλια Λαζαρίδου.

Στη Φθινοπωρινή σονάτα του Μπέργκμαν σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρομάτη. Στο θεατρικό έργο Ερρίκος Δ΄ του Λουίτζι Πιραντέλλο σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρικίου. 

Η Όλια Λαζαρίδου στην παράσταση "Τζελσομίνα. "Θέατρο στο τροχόσπιτο καλοκαίρι 2007.
Στην Τζελσομίνα με το «Θέατρο σε τροχόσπιτο» στο Φεστιβάλ Αθηνών. Την «Μπλανς Ντυμπουά» στο Λεωφορείον ο Πόθος σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου. Στο Ταξίδι Μακριά της Λούλας Αναγνωστάκη σε σκηνοθεσία Μ. Κουγιουμτζή. Στο Τα λόγια της Κασσάνδρας σε σκηνοθεσία Βίκου Ναχμία. Το Κορίτσι Μπαταρία σε κείμενο της Ό. Λαζαρίδου και σκηνοθεσία Ε. Λασκαρίδη. Τις Καρέκλες του Ιονέσκο πάλι σε σκηνοθεσία Ευριπίδη Λασκαρίδη. Το Από τι ζουν οι άνθρωποι του Λέοντος Τολστόι σε σκηνοθεσία της Όλιας Λαζαρίδου μαζί με τον Γ. Νανούρη και Η. Κουνέλα.



Τη Γυναίκα της Ζάκυνθος του Δ. Σολωμού σε σκηνοθεσία Δ. Αβδελιώδη παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών με περιοδεία σε αρχαία θέατρα της χώρας. Έχει πρωταγωνιστήσει στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή σε συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης. Έχει επίσης σκηνοθετήσει έργα, ανάμεσα τους τα Ξυπόλητοι στο πάρκο του Νηλ Σάιμον στο Θέατρο Λαμπέτη και Άνοιξον στο Μέγαρο Μουσικής

Η πρώτη της κινηματογραφική συμμετοχή ήταν σε ένα μικρό ρόλο στην ταινία 1922 του Νίκου Κούνδουρου το 1978. Έχει πρωταγωνιστήσει συνολικά σε 17 ταινίες και έχει κερδίσει δύο φορές το βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου του Φεστιβάλ ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τις ταινίες Το Στίγμα του 1982 και Τεριρέμ του 1987 ενώ την ίδια χρονιά κέρδισε και το βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Αρχάγγελος του πάθους. Το 2005 βραβεύθηκε με τιμητική πλακέτα για το σύνολο του έργου της από τον πρόεδρο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, Γιώργο Χωραφά, και τη Διευθύντρια, Δέσποινα Μουζάκη. Η ίδια διατηρεί αμφίθυμη στάση απέναντι στις κινηματογραφικές της εμφανίσεις. Στην τηλεόραση οι συμμετοχές της είναι λιγότερες αλλά έχει και εκεί βραβευθεί με βραβείο ερμηνείας τηλεόρασης πρώτου ρόλου για τη δουλειά της στη σειρά Προδοσία από τα βραβεία «Πρόσωπα» το 1997.

Η Λαζαρίδου έχει δοκιμάσει και άλλα είδη σκηνικής τέχνης. Έχει συμμετάσχει σε περφόρμανς με τα συγκροτήματα Lost Bodies και ActiveMember. Έχει επίσης οργανώσει τη θεατρική ομάδα «18 Μποφώρ», αποτελούμενη από τέως χρήστες ναρκωτικών της θεραπευτικής κοινότητας «18 Άνω», με την οποία συμμετείχε και στο Φεστιβάλ Αθηνών το 2008.


Και όμως γίνεται! Υπάρχει διέξοδος. Παιδιά που ολοκλήρωσαν το θεραπευτικό πρόγραμμα 18 Ανω (διεύθ. Κατερίνα Μάτσα) παρουσιάζουν τη δουλειά τους με την καθοδήγηση της Όλιας Λαζαρίδου και τη συνεργασία των Active Member. Τώρα με την ονομασία 18 μποφώρ στην παράσταση «Κοινός τόπος». Φεστιβάλ Αθηνών. :


Σήμερα τη βρίσκουμε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά σε μια εκπαιδευτική θεατρική παράσταση – βιωματική εμπειρία με τίτλο Μια Ημέρα στο Θέατρο (2015) βασισμένο σε μια ιδέα της ίδιας.

Τηλεοπτικέςσυμμετοχές

Τα παραμύθια τηςκούκλας (1983-1985)

Το ξύλινο πόδι (1983)

Βερενίκη (1990)

Ανατομία ενός εγκλήματος : Μαγικός έρωτας (1992-1993)

Ανατομία ενός εγκλήματος : Άγγελοι θανάτου (1993-1994)

Το γελοίον του πράγματος: Πρόσωπο με πρόσωπο (1994)

Στρας (1995)

Χαμένη άνοιξη (1995)

Προδοσία (1996)

Ιστορίες της Αθήνας (1998)

Ταξίμ (2000)

10η εντολή: Εύκολο θύμα (2005-2006)

10η εντολή: Συγγένεια Α΄βαθμού (2005-2006)

10η εντολή: Ψίθυροι (2006-2007)

Κινηματογραφικές συμμετοχές

1922 : Ο ξεριζωμός της Ιωνίας του Ελληνισμού (1978)

Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα (1979)

Ομίχλη κάτω από τον ήλιο (1980)

Παραγγελιά (1980)

Το στίγμα (1982), βραβείο α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1982

Βαριετέ (1985)

Άλκηστις (1986)

Αρχάγγελος του πάθους (1987)

Τεριρέμ (1987)

Ακατανίκητοι εραστές (1988)

Όλγα Ρόμπαρντς (1989)

Πριν το τέλος του κόσμου (1996)

Lilly's story (2002)

Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου (2002)

Η νοσταλγός (2002)

Η νοσταλγός (2004)


Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

«Μήδεια. Ο σπαραγμός της Ανατολής»



«Μήδεια. Ο σπαραγμός της Ανατολής» Από «Το Πρόχειρο Θέατρο» σε συνεργασία με το θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ)

Μια παράσταση που επιχειρεί να αναδείξει την ακραία σύγκρουση ανάμεσα στον κόσμο της Ανατολής και στον κόσμο της Δύσης, έτσι όπως με σοφή δεξιότητα, την καταγράφει ο Ευριπίδης στην ομώνυμη τραγωδία του και όπως με φρικιαστική αντιστοιχία συντελείται τώρα μπροστά στα μάτια μας…….

Δείτε το βίντεο :
https://www.facebook.com/106565732745947/videos/vb.106565732745947/919527338116445/?type=2&theater

Ο ορθολογισμός τους Δυτικού κόσμου, που μέχρι και σήμερα χαρακτηρίζεται από πράξεις συμφέροντος – και που ο έρωτας συνδυάζεται με το συμφέρον – προσωποποιείται στον γοητευτικό Έλληνα Ιάσωνα. Η Ανατολή, από την άλλη, ενσαρκώνεται στο πρόσωπο της εξωτικής, βάρβαρης Μήδειας, της γυναίκας που τα αισθήματα και οι πράξεις της έχουνε ρίζες αρχέγονες, χθόνιες, απόλυτα ανορθολογικές και εντέλει καταστροφικές. «Δεν έχω λόγο να ζω» λέει η Μήδεια όταν παίρνει την απόφαση να πραγματοποιήσει το φρικτό έργο της «Γιατί δεν έχω πατρίδα, γιατί δεν έχω σπίτι – γιατί δεν έχω οδό να ξεφύγω από την κακιά μου μοίρα» Και ακριβώς το ίδιο λένε και οι σύγχρονες παλαιστίνιες βομβίστριες αυτοκτονίας, που είτε ζώνονται οι ίδιες τα εκρηχτικά, είτε ζώνουν με αυτά τα παιδιά τους πραγματοποιώντας τις αυτοκαταστροφικές και θανατηφόρες ενέργειες τους.
Στην παράσταση, ακούγονται αποσπάσματα από τη Μήδεια του Ευριπίδη σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά και από το βιβλίο «Ο στρατός των Ρόδων » της Μπάρμπαρα Βίκτορ


Σκηνοθεσία – Δραματουργική επιμέλεια: Δέσποινα Γκάτζιου

Ηθοποιοί:
Δέσποινα Γκάτζιου, Αιμίλιος Χειλάκης (σε βιντεοσκοπημένη παρουσία)

Βίντεο: Δώρα Μασκλαβάνου, Claudio Bolivar
Φωτισμός: Θωμάς Οικονομάκος,
Υφαντό: Μαρία Γονίδου
Παραστάσεις: Τρίτη: 8,15,22 Δεκεμβρίου 2015, Θέατρο Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, Πειραιώς 256 ,
Έναρξη: 9:15 μμ. Διάρκεια παράστασης: 60’
Τιμή εισιτηρίου: 10 Ευρώ, Μειωμένο: 5 Ευρώ
Τηλέφωνο: 2130240243



Κριτική για την παράσταση 'Μήδεια: Ο σπαραγμός της Ανατολής' στην Λευκωσία, στην εφημερία Φιλελεύθερος 27/11/2015, από την Ελένη Νικοδήμου. Στην Λευκωσία για το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ Σαββατο και Κυριακή 5 και 6 Δεκεμβρίου.
Στην Αθήνα: Τις 3 Τρίτες του Δεκέμβρη 8,15,22 στο Θέατρο της Ανωτάτης σχολής καλών Τεχνών, Πειραιώς 256.

Μια Μήδεια που έρχεται από τα βάθη της ιστορίας...

O Γιώργος Σαρηγιάννης γράφει στο http://totetartokoudouni.blogspot.gr
«Μήδεια. Ο σπαραγμός της Ανατολής» είναι ο τίτλος της παράστασης που θ’ ανεβάσει η Δέσποινα Γκάτζιου, μόνη επί σκηνής, με τον Αιμίλιο Χειλάκη σε βίντεο, παραγωγή του δικού της «Πρόχειρου Θεάτρου», σε δραματουργική επιμέλεια και σκηνοθεσία της, στο θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών για τρεις Τρίτες, από 8 έως και 22 Δεκεμβρίου, πραγματοποιώντας έναν πολύ ενδιαφέροντα παραλληλισμό σε μια καίρια στιγμή μετά τα τραγικά γεγονότα στο Παρίσι.
Πρόκειται για μια παράσταση, όπως σημειώνεται, «που επιχειρεί να αναδείξει την ακραία σύγκρουση ανάμεσα στον κόσμο της Ανατολής και στον κόσμο της Δύσης, έτσι όπως, με σοφή δεξιότητα, την καταγράφει ο Ευριπίδης στην ομώνυμη τραγωδία του και έτσι όπως με εφιαλτικό τρόπο συμβαίνει τώρα... Ο ορθολογισμός του δυτικού κόσμου, που μέχρι και σήμερα χαρακτηρίζεται από πράξεις συμφέροντος -όπου και ο έρωτας συνδυάζεται με το συμφέρον- προσωποποιείται στον γοητευτικό Έλληνα Ιάσωνα. Η Ανατολή, από την άλλη, ενσαρκώνεται στο πρόσωπο της εξωτικής, βάρβαρης Μήδειας, της γυναίκας που τα αισθήματα και οι πράξεις της έχουνε ρίζες αρχέγονες, χθόνιες, απόλυτα ανορθολογικές και εντέλει καταστροφικές.
‘Δεν έχω λόγο να ζω’ λέει η Μήδεια, όταν παίρνει την απόφαση να πραγματοποιήσει το φρικτό έργο της. ‘Γιατί δεν έχω πατρίδα, γιατί δεν έχω σπίτι -γιατί δεν έχω οδό να ξεφύγω από την κακιά μου μοίρα’. Ακριβώς το ίδιο λένε και οι σύγχρονες παλαιστίνιες βομβίστριες αυτοκτονίας, που είτε ζώνονται οι ίδιες τα εκρηκτικά, είτε ζώνουν με αυτά τα παιδιά τους πραγματοποιώντας τις αυτοκαταστροφικές και θανατηφόρες ενέργειες τους».
Στην παράσταση ο λόγος της Μήδειας αντιπαρατίθεται με το λόγο των γυναικών αυτών, έτσι όπως καταγράφεται στο βιβλίο της αμερικανίδας δημοσιογράφου Μπάρμπαρα Βίκτορ με τίτλο «Ο στρατός των ρόδων». Το βίντεο είναι της Δώρας Μασκλαβάνου και του Κλάουντιο Μπολίβαρ, οι φωτισμοί του Θωμά Οικονομάκου και το υφαντό της Μαρίας Γονίδου.
Ας σημειωθεί πως η παράσταση, σε σκηνοθεσία Δέσποινας Γκάτζιου αλλά με ερμηνεύτρια την Σοφία Καλλή, πρωτοανέβηκε στις 17 Οκτωβρίου στην Κύπρο, στο Εγκώμιο Πολιτιστικό Κέντρο της Λευκωσίας, όπου και παίζεται ακόμα -και θα παίζεται παράλληλα με την ελληνική παράσταση.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Βάλτερ Πούχνερ : «Nα είστε πάντα τόσο γελαστοί, όσο και ο Καραγκιόζης!» Κλείσιμο του Διεθνούς Συνεδρίου για το ελληνικό θέατρο σκιών






Γράφουν από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ
30 Νοεμβρίου στις 8:16 μ.μ.

«Nα είστε πάντα τόσο γελαστοί, όσο και ο Καραγκιόζης!»

Με αυτά τα λόγια του ομότιμου καθηγητή Βάλτερ Πούχνερ έκλεισε το Διεθνές Συνέδριο για το ελληνικό θέατρο σκιών που οργάνωσε το Κέντρο Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Γρανάδας στο οποίο το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ήταν συνδιοργανωτής.

Πολλές οι πρωτότυπες ανακοινώσεις, ενδιαφέρουσες συζητήσεις με παρόντες Καραγκιοζοπαίχτες και έγκριτους μελετητές και ερευνητές του θεάτρου σκιών, αλλά και από διδάσκοντες, φοιτητές και αποφοίτους του Τμήματος. Και από κοντά οι καλοί μας εθελοντές φοιτητές που βοήθησαν σε όλη τη διοργάνωση.

Από τις εισηγήσεις μεταξύ των άλλων πληροφορηθήκαμε από την Ελένη Μελίδη και τη Νίκη Δάφνη για την πτέρυγα που ετοιμάζεται στο νέο μουσείο Λαϊκής Τέχνης στην Πλάκα και η οποία θα είναι αφιερωμένη στο θέατρο σκιών. Θα παρουσιαστούν παλαιές και σπάνιες μοναδικές φιγούρες Καραγκιοζοπαιχτών για πρώτη φορά. Ακόμη, μάθαμε για τη νέα βιογραφία του Σωτήρη Σπαθάρη που ετοιμάζεται και θα εκδοθεί από τον Γιάννη Κόκκωνα μέσα από άγνωστα χειρόγραφα.